Bu Blogda Ara

Sayfalar

Nefes alan herkesin* kaybedecek Çok şeyi vardır.

15 Haziran 2009 Pazartesi

'' Bensiz mutlulugu tekrar tekrar tadabilirsin ..

Bu sabah yine..
Sana uyanıyorum..
Ben, insanların bu kadar zor buldugu askı..
Her sabah sensiz yasıyorum..
Unutulmusluqun umursamazlıqın verdiqi acıyla kalkıyorum yine..
Gözlerimi acmak istemiyorum..
Cünkü yine sensiz bir güne baslıyacagım biliyorum..
Sadece seni düsünerek ama bi o kadar da sensiz..

Bakıyorum etrafa.. Aklımda tekinsiz düsünceler var..
Yine sorularla açıyorum gözlerimi..
Sevilmeyi neden beceremiyorum ?
Kalkıyorum yatagımdan.. Cevabı olmayan sorularımın hepsi yanımda..
Üsüdügümü fark ediyorum.. Bu sabah da sensiz akan gözyaslarımı hissediyorum..
Olur da gülerim belki diye yine seni düsünüyorum..
Yasadıklarımızı.. Ve hiç yasayamadıklarımızı..
Ya da sadece benim sana yasadıklarımı..

Her seyi bir kenara bırakmak istiyorum..
Gözlerin geliyor yine aklıma..
Askı ilk tattıgım yer..
Kendimi buldugum..
Senin oldugum yer..

Sonra hatırlıyorum.. Kırılmıs olan kalbimi..
Düsünüyorum..
Sevmek mi daha cok acıtır beni sevilmek mi ?
‘Sevilmek..’
Nerden cıktı bu kelime..
Hiç tattım mı ki ?
Ya da hiç gösterebildin mi..

Simdi anlıyorum..
Bu masalda asıl suclunun kim oldugunu..
Hep kaybettigim..
O kadar cok severken, sevilmeyi beceremedigim için
Suclu benim..

Bensiz mutlulugu tekrar tekrar tadabilirsin..
Bak .. Senin hic sucun yokmus aslında.. !


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder